Als konijntje Fee zich verveelt geeft haar moeder haar een glazen pot om te versieren. Die vult ze met tekeningen en kleine dingetjes van zichzelf zodat het een cadeautjespot wordt. Haar vriendjes vinden hem prachtig maar iets uitzoeken mogen ze niet. Fee wil alles zelf houden en ze wil ook niet dat de pot leeg raakt. Als ze Victor hoort huilen en ontdekt dat ze hem heel gemakkelijk kan opvrolijken, krijgt ze spijt en laat ze al haar vriendjes iets uitzoeken. Ook oma krijgt een cadeautje. Fee merkt dat delen veel voldoening geeft en iedereen blij maakt, ook haarzelf. Ze gaat dus tevreden met een lege pot naar huis, maar dan staan opeens haar vriendjes voor de deur met een verrassing. Vierkant prentenboek met vriendelijke illustraties in lichte, heldere kleuren. Daarop zijn heel veel details te zien, wat het geheel ietwat chaotisch maakt. Vooral de gezichtsuitdrukking van de aangeklede dierfiguurtjes met menselijke trekjes is heel expressief weergegeven. De tekst in dit stapelverhaal voor kleuters bestaat uit korte zinnen, waarin sommige woorden vet zijn gedrukt, van twee tot acht regels per bladzijde. De tekst vult aan wat de illustraties laten zien. De auteur schreef en illustreerde o.a. ook 'De warme winterkleren van Beer'*. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst